ფერები და მე ან მე და ფერები

ნუ ცნობისათვის ეს არის ტეგ თამაში რომელიც თურმე კეთილ ადამიანს, ვინმე მაცოს დაუწყია და შემდეგ სანდროს (ა.კ.ა. გაფუჭებული შუქნიშანი) მეოხებით მე გადმომეცა : )
დავიწყებ გუშინდელი ამბით როცა მე და ეკა ვისხედით გვიან გარეთ და იმ მთისას და ამ ბარისას ვლაპარაკობდით ამ დროს მოვიდა რამდენიმეოდე ბავშვი რომლებმაც გვითხერს რომ დანინძლავდნენ და რაღაცის კითხვა უნდოდათ, ჩვენ რა თქმა უნდა დავყაბულდით და ერთ-ერთი ბავშვი მაძლევს ქუდს და მეკითხება რა ფერიაო :დ:დ:დ
ნუ მე და ეკას აგვიტყდა ისტერიული სიცილი :დ:დ:დ საქმე იმაშია რომ მე ვერ ვცნობ ფერებს : | და წარმოიგინეთ ჩემი რეაქცია როცა სანდროს ტეგი დამხვდა :დ:დ:დ
დალტონიზმი როგორც ვიცი არის მემკვიდრეობითი პაპა ანუ დედაჩემის მამა არის დალტონიკი და მისი მხრიდან თურმე ყველა ეგრე ყოფილა. ვიკიპედია გვეუბნება რომო:

დალტონიზმი (ფერების გარჩევის ანომალია) სქესთან შეჭიდული რეცესიული ნიშანია. დალტონიკი ვერ არჩევს ერთმანეთისგან წითელსა და მწვანე ფერს. ზოგიერთს კი არ შეუძლია ყვითელი ფერი ლურჯისგან განასხვაოს.

და დალტონიკს არ შეუძლია დაინახოს რა რიცხვი წერია აქო

: | რა უსამართლობაა : ( მითხარით რა წერია აქ? მგონი ერთიანი შუაში თითქოს რაღაც ხაზივით ვხედავ :ფიქრ:

ტეგ თამაში ითვალისწინებს ჩვენს ხასიათთსაც… ფსიქოლოგიური პორტრეტები… ჰმ.. არადა ხატვა არასდროს მეხერხებოდა :/

აი ასეთი ხასიათი მაქვს, მარტივით… ვინც კარგად მიცნობს და შესწრებია ჩემი ხასიათის უეცარ გაფუჭებას ან პირიქით… ვისაც ჩემთან ერთი კვირა მაინც უცხოვრია… ბებიაჩემი სულ მაგაზე წუწუნებს :დ ახლა ცოტა გამოვსწორდი იმიტომ რომ სულ იმაზე მქონდა ჩემს მეგობრებთან პრობლემები რომ აუზროდ ვიქცევი და საშინლად არაადეკვატური საქციელები მაქვს… ჩემი ყველაზე დიდი მინუსთაგანი ალბათ ისაა რომ ძალიან მიმდობი ვარ, ადვილად ვტყუვდები პირველი შთაბეჭდილებით და ძალიან ბევრ რაღაცას ვნანობ ხოლმე… წიპა აუ ესე რატომ არ ვუთხარი და ისე რატომ ვთქვი და ასე შემდეგ :დ

დაბნეული, ცოტა არ იყოს დეპრესიული (მაგრამ ეს უკანასკნელი თითქმის არასდროს მეტყობა), ხანდახან მერყევი… მოკლედ საკუთარ თავზე ისედაც ძალიან ბევრი მიწერია : ))) ბოლოს და ბოლოს ჩემ შესახებ ნახეთ ამაზე ამომწურავად ალბათ ვერაფერს დავწერდი :დ

ფერებს რაც შეეხება მერე რა რომ ვერ ვცნობ ^^ მერე რა რომ სახელებს ვერ ვიმახსოვრებ და ხანდახან ცა ფოთლისფერი მგონია ^^ ზატო აღქმა შემიძლია ^^ აი რა მიყვარს:

აი ეს ფონი მიყვარს ^^

გვირილებით გადაპენტილი მინდვრების ფერები მიყვარს ^^

მთების და ბუნების ფერები მიყვარს ბალახის სუნთან და ტყეებთან ერთად ^^

მთვარის და ღამის ფერები ❤❤❤

სისხლის ფერი მიყვარს კიდევ ძალიან ❤❤❤ და ეს გულები რომ არის ის ფერიც მიყვარს თანაც განსაკუთრებით ^^❤

კიდევ ძალიან ბევრი ფერი მიყვარს… ბავშვობაში ყველაფერს ფერებთან ვაკავშირებდი.. რიცხვებს, კვირის დღეებს, თვეებს, წელიწადის დროებს, ადამიანებს… მოკლედ ყველაფერს… ფერებს საკუთარ სახელებს ვარქმევდი ასე უფრო მიადვილდებოდა : )

ვერ ვიტან როცა ჩემ “დალტონიკობას” იგებენ ეგრევე მაიკაზე იტაცებენ ხოლმე ფერს – “ე, აბა ეს რა ფერია?” :დ:დ:დ ატანა არ მაქვს ამ ფრაზის :დ

პ.ს. მახსოვს ჩემს ბავშვობაში საბავშვო სერიალი გადიოდა “ცისფერი ხე” ერქვა… მთელი ბავშვობა მიკვირდა რა იყო განსაკუთრებული ამ ხეში :დ:დ:დ

ვტაგავ: ეკას (იქნებ ასე მაინც ვაიძულო ბლოგზე დაწეროს!), ფინიკი უკვე დაუტაგავთ… ვტაგავ აგრეთვე ქამელეონს, თამარას. დანარჩენებმა ტრადიციულად თუ გინდათ თავები დაიტაგეთ : )

ეს ბონუსად ^^