უკანასკნელი ჩვენ

გუესტ პოსტი ბექასგან : )

(ჯერ ვიდეოს უყურეთ და შემდეგ წაიკითხეთ)

რად გლოვობენ ჩემი ძმები? რად ტირიან ჩემი ასულნი? ყმაწვილი კაცი სანადირო ადგილების გზას გაუდგა; ბელადმა რომ თავისი სახელი დიდებით შეიმოსა?

ის კარგი იყო, ის წესიერი იყო, ის მამაცი იყო, ვის ძალუძს ამის უარყოფა? მანიტოს სწორედ ასეთი ჯარისკაცი სჭირდებოდა და მოუწოდა კიდეც თავისკენ. მე კი, ძე და მამა უნკასებისა, მე ფერმკმთალსახიანებიანების ნაკაფში მდგარი ქანცგაცლილი ბებერი ფიჭვიღა ვარ. ჩემი მოდგმა აღარ არის მლაშე ტბის ნაპირებსა და დელავერის სერებზე. მაგრამ ვინ იტყვის, რომ მისი ტომის გველს დაავიწყდე თავისი სიბრძნე? მე მარტო ვარ?!

ლენაპის შვილნო. მსნიტოს რისხვა არ დასრულებულა. რაღად უნდა დარჩეს ტამენუნდი? ფერკმთალსახიანები არიან ქვეყნის ბატონები და წითელი კაცების დრო ჯერ კიდევ არ დამდგარა. ჩემი დღე ძალიან გაჭიანურდა. დღეს უნამისის ძენი ბედნიერნი და მძლავრნი ვიხილე, სანამ ღამდებოდა. კი, იმდენ ხანს ვიცოცხლე, რომ მოჰიკანთა ბრძენი მოდგმის უკანასკნელი მეომარიც მეხილა.

About Moony

Absolute Freedom
This entry was posted in guest პოსტები and tagged , , . Bookmark the permalink.

3 Responses to უკანასკნელი ჩვენ

  1. Bat ამბობს:

    არა ქეთო აქ როიალს შენ დგამ

    Like

  2. Bat ამბობს:

    ქეთო მიყვარხარ :)))

    Like

დატოვე კომენტარი

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  შეცვლა )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  შეცვლა )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.