ბლა

გუშინ დილით ჩემი ძველი დღიური ვიპოვე 2004 წლის. მეთქი წავიკითხავ გავხალისდები ძველი დებილობები :)) თან მაშინ გელა მიყვარდა და ჩანაწერები იყო წიპა ასეთი: “დღეს გამიღიმა იეეეეეს” :D:D:D ეჰ სინამდილეში კი გამახსენდა ყველაფერი რაც სევდას მგვირს :(((( გაუცხოებული სიყვარული, როცა ვერ ხვდები რატომ გიყვარდა ამდენი ხანი, რა დამსახურებების გამო მიყვარდა 7 წელი. გაბზარული მეგობრობა გამახსენდა როცა ჩემი სისულელის გამო კიNაღამ საუკეთესო დაქალები დავკარგე, მაგრამ არც იმათმა დამაკლეს ნუ გეშინია :))) ენივეი უშეცდომო არავინაა. ამან უკვე ჩაიარა. საკუთარი თავის გარდა ყველას ყველაფერს რომ ვპატიობდი და ვპატიობ ის გამახსენდა კიდე.
იმ დღეს ოთოსთან ვიყავი და ქუჩაში სავი დავინახე. ისე ჩავუარე არც შემიხედავს. სახლში რომ მივედი მივხვდი რომ საერთოდ აღარ მანაღვლებს ის დრო, აღარც კი მეზიზღება ეგ ადამიანი. აი ადამიანიც კი დავუძახე :D უბრალოდ განოლდა. რომ დავინახე გულიც კი არ ამჩქარებია :D:D:D:D არ ვიცი ამ წუთის განწყობა რისი ბრალია. საერთოდაც ძალიან რთული პერიოდი მაქვს ცხოვრებაში. მგონი ასე არც არასდროს ვყოფილვარ.
რამდენი დებილობა და სისულელე მაქვს გაკეთებული. რამდენი რაღაც არ მითქვამს ამა თუ იმ ადამიანისთვია, რამდენი ანგარიში არ გამისწორებია. რამდენი რამე დამჩა საპატიებელი საკუთარი თავისთვის და რამდენი რამე მაქვს დასავიწყებელი..
ძალიან მაქვს ბლია გული დამძიმებული, ბებოზე და მაიდაზეც ისე ვდარდობ ადგილს ვეღარ ვპოულობ. თან რომ ვიცი ვერაფრით ვეხმარები ამას საერთოდ ჭკუიდან გადავყავარ. :(:(:(
ოდესმე აუცილებლად დავხევ ყველა დღიურს არ მინდა რამე მახსოვდეს. ღმერთო მომეცი გონება გამოვასწორო შეცდომები და ძალა რომ შევეგუო გამოუსწორებელს.
წავედი სამსახურში :))) 3 ზე იქ უნდა ვიყო მე კი აქ ვზივარ 5 უკლია სამს :D:D ჩემი პუნქტუალურობაც ფაფუ :D:D:D
კიდევ კარგი აქაურობა მაინც არსებობს…